Ara qu’ai agut l’astre qu’una granda de la tela (cerada) m’aja
fach de reclama, ai interès a noirrir regularament (e amb bon gost) mos futurs
legeires !
La popularitat se paga…
mercredi 28 novembre 2012
Palheta
Un jorn de malenconiá (segurament aprèp aver agachar una d’aquelas
comèdias romanticas a la con…), piquèri dins Youtube « amor e handicap ». Voliái veire se d’unes avián
capitat dins lo domeni mai que complicat de las relacions amorosas e sexualas.
Me voliái rassegurar. Pr’aquó, saviái per avança que los
documentaris e los testimonhatges clafits de bons sentimens e d’admiracion m’anavan
exasperar e enfadar. Es que ne cal de jòia de viure e de fisença en se per
proclamar davant la camerà sa victòria amorosa e son drech a l’amor !
Ieu ?! Jelosa, envejosa, admirativa ? Non pas !
Quina foquèt pas ma suspresa de tombar sus aqueste
documentari que revèla sens exageracion o pietat, las visions, a l’encòp parièras
e diferentas, de mai d’una persona sul
subjècte.
Espèri qu’aprendratz tant coma ieu d’aquesta polida palheta
d’aur tirada de las prigondors del net.
Installatz-vos confortablament per un viatge d'una ora. Bon visionatge !
mercredi 21 novembre 2012
Còp de teatre !
Adieu !
Vos interessariá
de passar una bona serada ?
Ai aquí dos
espectacles de vos prepausar.
Lo primièr
espectacle que vos aconselhi es de circ. Aqueste espectacle se sona Mazùte es estat montat per la companhia
francò-catalana Baro d’Evel que nasquèt en dos mil onze. Son trabalh
s’inspira de lo de l’artista Antoni Tàpies. Personalament, porai pas anar a deguna
de las representacions mas vos pòdi dire que totes las companhias de circ que
vejèri mercés a la Scèna Nationala de Sèta m’encantèran perque sa tòca a totas
èra (e es) de renovelar, cambiar l’imatge un pauc passit del circ tradicional
en presentar justamente a la gent de circ contemporanèu. M’agradan fòrça la
poesia emai la “folia” que se pòdon de còps trapar dins tals números. Amai
aquel espectacle se pòt veire tre dètz ans e amb la familha tota !
Se debanarà a
Sèta, dins lo chai Skalli que foguèt asegat per acculhir los espectacles de la ScèneNationale de Sète et du Bassin de Thau del temps que duraràn las òbras de restoracion del Teatre Molière.
Las datas de
representation son :
Dimars 20 de
novembre a 20h30
Dimècres 21 de
novembre a 19h.
Lo segond
espectacle se sona Erotokritos. Es lo que m’agradariá mai de veire
perque es inspirat d’una legenda occiatana e que, m’o foguèt dich, se pòt ausir
un pauc d’occitan e de catalán dins la pèça (entre autras lengas romanicas).
Amai, es una producción de la Scèna nacionala doncas trapi interessant de
constatar consí será la resulta. Pareis que la mesa en scèna es fòrça dinamica !
Se debanarà a Lattes, al TeatreJacques Coeur.
Las datas de
representation son :
Dijòus 22 e divendres
23 de novembre a 20h30.
Per informacion :
prenguèri doas plaças pel divendres doncas se qualqu’un me vòl acompanhar…
Desolada per quel article tardièr,
A lèu !
vendredi 2 novembre 2012
Le grain de Némo
Adieu
a totes !
Las
vacanças son plan començadas e soi descorada per la molonada de devèrs e de
revisions qu'ai de faire. La solucion (n’es pas una) ? Me daissi engolir
(emai, cabussi dedins) per Youtube. Aquò me fa pensar qu’ai totjorn aimat
somiar, e ara, un pauc tròp.
Fins
a mos dètz ans (d’abans que crompèssem aquela puta d’ordenador), somiavi mercés
als libres. Legissiái tre que o podiái.
Un cop èra, quant aviái gaireben pas de trabalh de far a l’ostal, la primièra
causa que fasiái quand tornavi al meu èra de prendre un J’aime lire o un Bibliothèque
Rose/Verte e de m’escampar sus mon lièch, sens aver levat las caussaduras e emai pissat, per lo legir.
Èra tras que bon !
Aprèp
aquesta introduccion un pauc nostalgica vos rasseguri : m’agrada totjorn
de legir mas i arribi mens : se cal pausar, se venjas lo cap, aver lo bon
libre…Mas ! maugrat tot aquò, me sentissi en dever de vos presentar dos
librariás de Montpelhièr.
La primièra se sona Le grain des mots. Es pròcha de l’estacion de tram sonada
« Observatoire » qu’es una de las mai pròchas del plan de la Comèdia.
Lo luòc es plan mens comol de mond que Sauramps o la Fnac, es accessible en
fautuèl e subretot, la gent qu’i trabalhan (son doas cresi) vos conselharàn
vertadièrament plan sus de libres de qualitat. An un bon canton consacrat a la
literatura per la joventut, (a vint ans passats, capiti pas encara de legir de
libres per adults…)
La
segonda librariá que vos vòli presentar se sona Nemo e es nascuda plan abans lo peis ! Se tracha pas que de
libres, albums, bandas-dessenhadas etc. per los pichonets e los adolescents (o vièlhs
enfants !).
Traparetz
alai exactament las meteissas qualitats qu’al Grain de mots : conselhs,
atencion, silenci. Per contre vos pòdi pas dire s’es accessible. Recomandi
aquesta pichota librarià a totes e particularament a la Lisa Pujol que nos contèt son gost per los albums !
35 Rue Aiguillerie, 34000 Montpellier
Enfin,
çò mai important : escriguèri aqueste article perque, coma the wonderful Mela, pensi que cal ajudar
las librariàs independentas que son a crebar !
Nadal
serà lèu lèu aquí alara pensatz en aquestes dos pichòts oasis s’anatz a la pesca
al libre !
mercredi 24 octobre 2012
Saga
Vos devi parlar d’un
libre en granda preissa ! (que fa ja un brieu que lo legiguèri…)
Coneissetz Saga
? Aqueste roman genialisim (gramercegi aicí plan fòrt lo parelh d’amics que me
l’ofriguèt per mon anniversari), escrich per Tonino Benacquista e publicat en 1997
a las edicions Gallimard, conta l’istòria d’una còla de scenaristas (que se son
pas jamai rescontrats) qu’es cargada, per un productor con coma la luna, de
fargar una seria televisada d’ochanta episòdis per respectar lo percentatge
obligatòri de diffusion de programas franceses.
L’orari de
difusion? Quatre oras del matin.
Lo contracte ?
Pòdon far qué que siá baste que lo fagan !
Aquò vos balha una mescladissa explosiva entre quatre personatges qu’an
cadun una psicología plan diferenta ! Es vertadièrament verai ! De costuma , trapi que los escriveires an
de mal de balhar tant de relèu e de prigondor a totes los protagonistas d’una
meteissa istòria. Aquí es pas
lo cas, cadun dels personatges es tant important, viu e complèx coma los
autres. E, equilibri malaisit de téner qu’es aicí mestrejat, cadun evoluís independentament
sens daissar la còla de caire. Tot aquò explica perqué daissèri pas lo libre d’abans
de l’aver accabat. Plegat en doas o tres seradas lo libre (en plena setmana de
cors, hem hem…)! Vos afortissi qu’es
aisit de se daissar engolir per l’intriga !
Vos surprendretz
segurament a sorrire (amb dos “r” mèfi !)e rire per l’un o l’autre d’aqueles èssers
de papièr, per sas perigrinacions comunas e sas capitadas personalas !
Mas aqueste sentimento d’estacament
als personatges e a sas aventuras, lo visquèri já plan mai fòrtament dins d’autres
romans. Alara ? me diretz…
E bem çò que m’agradèt
mai es la règla del QUÉ QUE SIÁ que govèrna l’intriga tota. Aquela explica tot…
Tot aquesta
parladissa per de dire que Saga es de legir IMPERATIVAMENT !!!
E per vos far
lega :
“Direct et pressé, Séguret n’a aucune envie de nous mitonner des périphrases à la sauce diplomate. Depuis qu’il est entré dans ce bureau, il aurait eu tout le temps de nous expliquer que sa chaîne cherchait un feuilleton qui ait du nerf, au coût raisonnable, sans jamais oublier sa mission prioritaire : plaire. Au lieu de ça, il a dit : « Faites-nous n’importe quoi, absolument n’importe quoi, pourvu que ce soit le moins cher possible. »Au début, je n’y ai pas cru, j’ai même entendu exactement l’inverse. »
(Pagina quaranta-sièis)
Bona lectura !
jeudi 4 octobre 2012
Space Roqueta
Bonser a totes !
Fasiá un brieu que vos voliái contar la sortida que se faguèt dijòus 27 de septembre amb tot lo departamentd'Occitan de la Facultat Paul-Valèri de Montpelhièr e d'unes estudiants
alemands Erasmus que, se m'enganhi pas, trabalhaban sus las lengas minorizadas.
Aqueste eveniment aviá per tòca de nos far descubrir e identificar d'unas
plantas de garriga puèi que son evocadas dins mai d'un obratge de literatura
occitana. La lexicografa e etnobotanista Josiana Ubaud, que nos ensenhèt son
saber, nos acompahnava (vaquí lo ligam vèrs son siti).
Nos parlèt de cada flor, mata,
bartàs, arbre en s'apuejar sus de citacions de l'òbra de Max Roqueta, autor
occitan màger. Cal tanben vos dire que la visita se faguèt sus tres luòcs en
ligam amb l'autor : Lo castèl dau Melàs, las environas de l'ostal Verd Paradís
(en referéncia al títol d'una seria de sos libres) a Argelièrs, e lo Mas de
Gardias.
Despart en bus de la fac previst a
uèit oras. Disi plan previst, perque foguèrem un pauc tardièrs...
Direccion lo castèl dau Melàs. Al programa : quatre cents mètres de caminar amb seissanta mètres de desnivelat a la fin ! Granmercegi aicí totes los que
m'ajudèron : M-C, A-M, la Parpalhona, lo S.G amb sa “2 cavals”, sa maire, lo
Silvian, lo rugbiman... e ne d'oblidi ! Gràcia a vosautres poguèri
aprofiechar de païsatges dels bèls !
Aprèp aquesta aventura, retorn (caotic) en veitura fins a Argelièrs. Òsca e encara mercé a la Parpalhona e son copilòta. Aval, lo demai de la còla nos esperaba per un pica-mica grossàs.
E enfin, visita del Mas de Gardias que nos faguèt cabussar dins l'univèrs de Max Roqueta !
Adieussiatz !
dimanche 23 septembre 2012
Y arrivarem !
Aquesta dimanjada, anèri als Aresquièrs per una mena d'acamp amistosa d'una partida dels membres de l'associacion Y arrivarem 34. La tòca d'aquesta associacion es d'ofrir, un còp l'an, a de personas en situacion de "desavantge" (traduccion d'André Lagarde per "handicap", lo maximum del politicament corècte o lo maximum de l'integracion ?) e a sas familhas, la possibilitat de practicar d'activitats extraodinàrias coma : batèu (vaissèls dels bèls o catamarans), equitacion, talhièr teralha...
Doncas, al programa d'aqueles dos jorns i aguèt un repais gigantàs compausat de la mangiscla menada per cadun (patanas, tomatas-mozza, home made pastis, rilhetas d'auca, pastissons). I avia de quèu se faire petar lo ventre ! Puèi, nos instalèrem sus l'arena fàcia a la mar. E mai, capitèri de me banhar ! E lo sèr, aprèp lo repais coscos/crèma-cramada, dancèrem fins a mièja-nuèch (faguèri ja piège mas bon..)
E uèi, partiguèri d'ora per Montpelhièr per, consi s ditz ja? a, òc, trabalhar E vos mandar aqueste messatge.
Tornem sus l'istòria de l'associacion.
En 1992, d'apassionats de passejada en montagna decidiguèron de prendre amb eles lo filh andicapat d'un amic, puèi foguèron quatre etc... Aital nasquèt Y Arrivarem Arièja.
En 1998, foguèt creat un Y Arrivarem 34. Fa doncas ja 15 ans amb 150 personas pendent la dimanjada de Penta-Còsta !
Traparètz aqui lo siti que recampa los ligams vèrs totes los Y arrivarem.
Darrièra informacion importanta : pendent la primièra dimenjada de mars se debanarà lo "Marathon des Pyramides" a la Granda-Mòta. Nòstra associacion farà participar al maximum cinc personas, que seràn portadas sus de "joelettes".
Vaqui l'aisina :
Mas per qu'aquesta aventura sià possible avèm de besonh d'un vintenat de correires benevòls ! Alara agachatz vòstres agèndas e reservats la data !
Cric e crac, mon pòst es acabat...
La cabussada
Adieu brave mond !
Primièr
ensag de ma vida sus
un blòg, la pression monta...
Aquesta aisina que
soi encara luènh de mestrejar (p... de mesa en pagina ! P... d'opcions !) me
dubrís (E vaquí ! sabi pas faire los accents !) uèi un mond plan tròp grand pel
nenon que soi... Pichòta aranha sus la tèla, m'endralhi sus las sentas del desconegut.
Perque la vida es movedissa, perque avèm pas jamai acabat de crèisser, perque
me sentissi pichonèla e plan sovent ninòia e ignoranta, vòli faire d'aqueste
espaci de partatge un polit pica-talon !
Per los que sabon
pas çò qu'es un pica talon, vaquí l'explica :
"Pichot, ai trouva'n nis de pico-taloun : se me vos faire courbo-seto, iéu gardarai la maire, tu auras li passeroun... Oh ! coquin ! iéu partiéu, afeciouna, dins l'andaiado : "Ve, l'ome me fasié, veses aquelo borno (= un trauc) au daut d'aguèu grand sause ? Es aquí que i a lo nis... An ! Courbo-te." E me courbave, la tèsto countro l'aubre. E 'macò, en semblant de m'escala dessus, lou farcejaire, dins l'esquino, me bacelavo dou taloun. Ansinto s'entriné, au mitan di galejage de nòsti travaiadou - e n'ai pas de regrèt - moun educacion d'enfanço"
Vaquí los mots de
Frederic Mistral que conta dins son autobiografia Memòris e raconte, son enfança
pels camps. Ditz : "Es
ansin, en bastido, que se desniaiso lis enfant."
La vida es un aprendissatge, un desniaisament
de contunh, aqueste polit aucèl imaginari, lo perfièch Pica-Talon !
Doncas, vaquí, mon
blogueton parlarà de mas experiéncias mas tamben de las vòstras ! E al mitan
d'aquelas istorietas traparetz segurament des conariás ! (escribi pas sovent
aqueste mot doncas perdonatz-me se l'ortografia es pas corecta. Aquò mòstra
plan que soi una filha genta, gaïa e respactuosa...)
Espèri vòstres
comentaris !
[Modificacion del 2 de novembre de 2012 : acabi de
corrigir totas mas decas doncas totas las remarcas que faguèri dins aqueste
article sus los accents e mos dobtes ortografics son pas pus d’actualitat.]
Inscription à :
Articles (Atom)